WYSTAWA BDA-SARP
Doroczna Polsko-Niemiecka Nagroda Integracyjna BDA – SARP jest kontynuacją organizowanego przez 16 lat konkursu na najlepszą pracę dyplomową w dziedzinie architektury przemysłu w którym brali udział młodzi architekci z Polski i Niemiec pod nazwą „Nagroda Waltera Henna”. Obecnie to projekt dyplomowy magisterski, którego przedmiotem jest środowisko aktywności społecznej człowieka w przyszłości.
Zgodnie z tradycją, Doroczna Polsko-Niemiecka Nagroda Integracyjna BDA – SARP odbywa się każdego roku w maju/czerwcu, naprzemienne w Polsce lub w Niemczech.
Zarówno strona niemiecka, jak i polska występuje organizując Doroczną Polsko-Niemiecką Nagrodę Integracyjną BDA – SARP Patronat odnośnego Ministra. Na uroczystość ogłoszenia wyników rywalizacji zapraszani są Ambasadorowie Niemiec w Polsce oraz przedstawiciele instytucji niemieckich działających w Polsce; jeśli finał odbywa się w Niemczech-zapraszany jest Ambasador Polski w Niemczech.
Celem Nagrody jest promocja współpracy i integracji środowiskowej młodych architektów Niemiec i Polski poprzez współzawodnictwo i dyskusję, oraz wystawy na temat architektury, a także wspieranie wzajemnych kontaktów poprzez upowszechnianie efektów działań twórczych.
Nagroda ma formę stypendium naukowo-badawczego lub postać praktyki projektowej w wybranym kraju.
Tegoroczny Finał Dorocznej Polsko-Niemieckiej Nagrody Integracyjnej BDA – SARP wraz z towarzyszącymi mu warsztatami odbył w dniach 12-15 czerwca br. w Warszawie.Warsztaty powadzone przez arch. Karola Langie oraz Ewę Zielińską ze stowarzyszenia „Miastodwa”, odbyły się na osiedlu Domków Fińskich na Jazdowie. Część konkursowa Nagrody, podczas której 18 uczestników finału prezentowało swoje prace przed Jury, miała miejsce 14 czerwca w pawilonie Wystawowym SARP.
Jury w składzie: arch. Jacek Lenart (przewodniczący Jury), arch. Erhard An-He Kinzelbach (członek Jury), arch. Ewa Kuryłowicz(członkini Jury), arch. Elke Reichel (członkini Jury), Grzegorz Stiasny (członek Jury), arch. Karol Langie (sekretarz organizacyjny ze strony SARP, bez prawa głosu), dr Olaf Bahner (sekretarz organizacyjny ze strony BDA, bez prawa głosu), postanowiło przyznać:
Grand-prix ex-aequo
arch. Hannes-owi Schmidt-owi z Bauhaus-Universitat Weimar. Jego praca pod tytułem
„LUECKE – tymczasowa restauracja w Weimarze” wykonana została pod kierunkiem prof. Bernd-a Rudolf-a.
Praca ta składa się z projektu, realizacji i prowadzenia czasowego pawilonu restauracji z herbarium na terenie rodzimego uniwersytetu.
Jury doceniło mocne akcentowanie części realizacyjnej projektu i sposób jej dopilnowania. W świecie zawodowym, gdzie młodzi architekci mają coraz mniej okazji materializacji swoich projektów na wczesnym etapie kariery, „LUECKE” stanowi przykład doskonałego pomysłu wspartego przekonaniem, konsekwencją i wiedzą praktyczną, co zaowocowało wzbogaceniem tkanki miasta – już na etapie studiów uniwersyteckich.
Projekt uznano również za niezwykle przekonujący, jeśli chodzi o odniesienia w nim zawarte w stosunku do kwestii rozwoju zrównoważonego we współczesnej architekturze.
Grand-prix ex-aequo otrzymuje także
arch. Klara Charlotte Bindl z RWTH Aachen University. Jej praca pt. “Laleburg I jego drugi ratusz”, wykonana została pod kierunkiem prof. Anne-Julchen Bernhardt.
Rysunkowo-tekstowa księga oparta jest na oryginalnej, XVI-wiecznej, przewrotnej historii typu sowizdrzalskiego. Teoretyczna interpretacja tej opowieści, w której niezbyt rozgarnięci, lecz przez to bardzo ludzcy obywatele przystępują do budowy drugiego ratusza swojego fikcyjnego miasta Lanebergu, w dzisiejszych czasach opowiada w poetycki sposób o podstawowych wartościach architektury i obawach związanych z jej powstawaniem.
Praca pokazuje, że podstawą twórczości architektonicznej mogą też być ludzkie ułomności – nierozerwalnie związane z działalnością każdej społeczności. Ten filozoficzny, socjo-kulturowy temat ambiwalencji dobrych i złych intencji leżących u podstaw architektury wciąż pozostaje aktualny, pomimo iż oryginalny manuskrypt na którym opiera się praca powstał w 1594 roku.
Jury 13-tej edycji Dorocznej-Polsko Niemieckiej Nagrody BDA-SARP 2015 postanowiło również przyznać trzy równorzędne wyróżnienia:
arch. Karolinie Wierzbickiej z Politechniki Wrocławskiej. Praca pod tytułem „Central Park Wrocław”, wykonana została pod kierunkiem dr Jerzego Gomółki.
Wyróżnienie przyznano za odważną próbę pozbycia się dziedzictwa infrastruktury XX wieku (wielkiego węzła komunikacyjnego w centrum miasta i odzyskania przestrzeni zajętej przez ruch samochodowy dla mieszkańców. Porostawione estakady obsadzone zielenią, przecinające staw utworzony w miejscu ronda są znakiem przejścia kultury inżynieryjnej wydajności i traktowania przestrzeni jako zasobu podlegającego eksploatacji, ku cywilizacji XXI wieku, od której oczekujemy restytucji przestrzeni współżycia człowieka i natury.
Równorzędne wyróżnienie Jury postanowiło przyznać również
pracy arch. Sophii Martinetz z Technische Universitat Braunschweig . Promotorem pracy pod tytułem “Demos i desmos – centrum obsługi gości niemieckiego Bundestagu” był prof. Volker Staab.
Wyróżnienie przyznano za projekt strefy pieszej z centrum informacyjnym ulokowanych pośród najbardziej prestiżowych gmachów państwa, proponujący ludzką „demokratyczną” skalę, nie zaburzając przy tym monumentalnego „genius loci”.
Jury przyznało kolejne równorzędne wyróżnienie
projektowi wykonanemu przez arch. Marcina Ewy z Krakowskiej Akademii im. A. Frycza-Modrzewskiego. Promotorem pracy o tytule „Nowy Kleparz 2.0” był prof. Artur Jasiński.
Jury doceniło wybór problemu zauważonego w tkance urbanistycznej Krakowa, z jego części historycznej, niemniej zaniedbanej. Lokalizację stanowi prominentny plac Nowy Kleparz, zajęty przez targ działający w ciągu dnia, zamierający wieczorem, zużywający cenną publiczną przestrzeń miasta.
Autor zaprezentował rozwiązanie umożliwiające utrzymanie społecznie aktywnej przestrzeni handlowej w godzinach dnia i uwolnienie tej przestrzeni w godzinach wieczornych dzięki zastosowaniu środka i koncepcji czysto architektonicznych.
Propozycja wpisuje się w katalog dobrych urbanistycznych projektów rewitalizacyjnych dla współczesnych miast, które powinny być elastyczne, wielofunkcyjne i inspirujące dla mieszkańców.